Z założenia apartament projektowany był jako minimalistyczna otwarta przestrzeń zawieszona w niezdefiniowanym kolorze i ciszy. Pomimo, że to ścisłe centrum miasta stworzono tu pewien azyl. Miejsce odpoczynku, pracy koncepcyjnej, a także przestrzeń dla muzyki, malarstwa i fotografii. O jakości estetycznej zdecydowała niepospolita kolorystyka, autorski detal, selekcja włoskich minimalowych mebli oraz przestrzeń.

Przestrzeń zbudowana kolorem, grą płaszczyzn, światłem i świadomie użytymi dużymi lustrami. Apartament dopełnia taras na którym latem pojawia się mini jadalnia oraz leżaki, a w donicach rosną drzewa i szumią trawy. Lampka wina, kontakt z ludźmi poprzez sztukę i muzykę, spotkania w gronie przyjaciół, wieczory z muzyką i książką.